7 juni 2011
Deze dag worden we gesponsord door Pedro, Ellen, Michelle en Celine uit Uden. Dankjewel!!
De dag dat onze Skoda het ’s avonds op 2 cilindertjes heeft moeten doen.. maar dat later
(met het ontbreken van ons dagboek, onderstaande alinea ‘geleend’ van Bram en Nienke 😉
Tot half 9 geslapen, veel te lang. We blijken bij een Belg op de camping te hebben geslapen, voor 6 euro. We hebben weer een dag voor de boeg met relatief weinig km’s Borsa –Chisinau. Van Roemenië naar Moldavië. Maar hoe minder de km’s hoe zwaarder de rit leert de ervaring. Roemenië, een prachtig land. Het landschap veranderd langzaam van bosrijk berggebied naar glooiende grasheuvels. Maar echt helden in wegonderhoud zijn ze niet. We vorderen maar langzaam. Paard en wagen is hier een regulier voertuig en rijdt dus gewoon op de weg. Alleen op de snelweg is het verboden. Prachtige valleien schieten aan ons voorbij, de mensen die op het land aan het werk zijn onderbreken hun werk om te zwaaien. We stoppen halverwege om even te lunchen en dat brengt ons nog verder achterop schema. Als we uit het restaurant stappen staat er een agent bij onze auto’s … oh oh. Maar hij blijkt op ons te wachten om het verkeer te regelen als wij vertrekken. Vanaf nu staat er ineens op elke straathoek, bij elk zebrapad een agent. Ongelofelijk. Hoe vertaal je Melkertbaan naar het Roemeens? De grens naar Moldavië nadert. Dan is het kilometervreten afgelopen. Dan begint het eigenlijk pas echt. Als we aankomen wordt het meteen duidelijk. Dit wordt lachen. Eerste 4 man, douane en politie. Totaal bezopen! Ze lopen lachend en wijzend langs de auto. Niks mag in Moldavië, reservebanden op het dak, de verstralers zelfs de reflectoren, daar moet voor betaald worden. We hebben afgesproken om niets te betalen en ons van de domme te houden. “Ik niet begrijp” en dom kijken werkt goed. Na een uur mogen we voor het normale tarief van 3,5 euro Moldavië binnenrijden. Dat valt reuze mee. Iedereen waarschuwt ons. Pas op, blijf bij de auto en betaal niks. We moeten nog 4 uur door het donker naar ons Hotel Kosmos (met bewaakte parkeerplaats) en besluiten om echt goed bij elkaar te blijven.
Zo’n 2,5 uur voor de eindbestemming, en net na getankt te hebben, gaat ons motormanagementlampje branden.. en vrijwel direct gaat de Skoda in noodloop.. ai… de auto van contact, op contact, in de versnelling en rijden weer.. maar het vermogen blijft achter. We rijden in het pikkedonker door de bergen in Moldavië en kunnen de rest niet bijhouden. Gelukkig blijven de Lada’s achter ons want je weet nooit.. Hoe dichter bij de stad Chisinau hoe erger het wordt. Bij de ingang van de stad zien we de anderen weer. We tanken de auto met powerbooster in de hoop dat het beter wordt. Niets is minder waar. Onverbrande benzine uit de uitlaat en een zeer ongezond geluid is de realiteit. Shit! Dit kan nog wel eens goed fout gaan…
We rijden eindelijk de stad in en zien aan onze rechterhand al een grote Skoda garage. Gelukkig, daar kunnen we morgen dus naartoe. In opperbeste stemming horen we de rest grappen maken over Igor (de verkiezingskandidaat) terwijl we het hotel niet kunnen vinden.. Ere rondjes over de rotonde doen ons tot wanhoop drijven. Tijdens deze euforie bij de andere teams gissen wij naar wat het kan zijn; het lijkt op een kapotte bobine, maar dat kan niet want die hadden we uit voorzorg al alle drie vervangen voor vertrek (we wisten dat dit gevoelig punt was van deze motoren). Zou het dan toch de distributieketting zijn die is versprongen? Dat is dan einde oefening of in ieder geval een flinke achterstand…
Na veel te veel rondjes over de rotonde en door de stad eindelijk het hotel gevonden. We worden bewaakt geparkeerd (ergens na middernacht) en besluiten toch even onder de kap te kijken.. Bobine 3 lijkt vanaf de buitenkant gezien niet goed te zijn.. Mat trekt eraan en dat was genoeg om ‘m helemaal te doen sneuvelen. Nu is ie sowieso kapot.. In de kofferbak hebben we 3 reserve bobines meegenomen, we monteren de bobine en met onze ‘fingers crossed’ starten we de Skoda.. vroemmmmm.. 3 cilinders!! Problem solved. Er heerste (ook bij de andere teams) een euforie stemming. We kunnen morgen gewoon mee verder! Slechts 5 minuten heeft het euvel gekost om op te lossen. Opgelucht gaan we een biertje doen en slapen we rond 02.00 uur. Morgen staan we om 07.30 uur op om niet nog meer achterstand te creeren…
Roemenie, prachtige bergwegen
Roemenië
Voor het eerst sinds vertrek weer eens een echte maaltijd!
Team Peters goes Mongolia 